Roman Jankowski

Urodził się 5 października 1957 roku w Kościanie. Przez 25 lat startował w Unii Leszno. Jest jej wychowankiem i jednym z najbardziej utytułowanych żużlowców. Uchodzi za ikonę leszczyńskiego klubu. Był długoletnim kapitanem drużyny, jej najskuteczniejszym zawodnikiem, zdobywca medali mistrzostw Polski. Trzykrotnie zakwalifikował się do finałów IMŚ. Był niemal etatowym reprezentantem Polski. Startował w drużynowych mistrzostwach świata i mistrzostwach świata w jeździe parami.

Roman Jankowski trafił do żużlowej szkółki w drugiej połowie lat 70. Na trening zaprosił go kolega Kazimierz Wójcik. Pierwszym trenerem Jankowskiego był Andrzej Pogorzelski. Popularny „Jankes” ligowy debiut zaliczył w 1976 roku. Dostał szanse w meczu Unii z Włókniarzem Częstochowa.

Jankowski przygodę z czarnym sportem rozpoczął mocnym uderzeniem. W 1978 i 1979 został młodzieżowym indywidualnym mistrzem Polski. Jak się okazało, to był początek wielkiej kariery. Lista sukcesów jest bardzo długa. Dwukrotnie wygrał indywidualne mistrzostwa Polski. Pierwszy tytuł zdobył w 1981 roku, pokonując bardziej doświadczonych i utytułowanych żużlowców,  dwie największe gwiazdy polskiego speedwaya w tamtym okresie, Zenona Plecha i Edwarda Jancarza. Po drugi złoty medal sięgnął ponownie przed leszczyńska publicznością. W 1988 na stadionie im. A. Smoczyka triumfował w dwudniowym finale. Na najwyższym stopniu podium stanął w towarzystwie klubowych kolegów z Unii Leszno, Jana Krzystyniaka i Zenona Kasprzaka.

Jankowski oprócz dwóch tytułów mistrzowskich, trzykrotnie stanął na trzecim stopniu podium IMP (1981 w Zielonej Górze, 1987 w Toruniu, 1996 w Warszawie).    

Jeden z najlepszych żużlowców w historii Unii Leszno czterokrotnie świętował zdobycie drużynowego mistrzostwa Polski. Po złoty medal z macierzystym klubem sięgnął w 1979, 1980, 1987, 1989. Do czterech złotych krążków dołożył trzy srebrne – 1977, 1982, 1983 oraz cztery brązowe – 1976, 1981, 1985 i 1986. Czterokrotnie wygrywał mistrzostwa Polski w jeździe parami. Tytuł wywalczył w 1984 wspólnie z Zenonem Kasprzakiem i Włodzimierzem Helińskim, w 1987 w Ostrowie Wlkp. okazał się najlepszy jeżdżąc w parze z Kasprzakiem i Janem Krzystyniakiem. Rok później wygrał mistrzostwa, które odbyły się w Rybniku. Sukces osiągnął wspólnie z Krzystyniakiem i Dariuszem Balińskim. W 1989 roku stanął na najwyższym podium w Lesznie. Zawody wygrał razem z Kasprzakiem i Piotrem Pawlickim.

„Jankes” trzykrotnie triumfował w prestiżowych zawodach o Złoty Kask (1982, 1984, 1986) i dwukrotnie triumfował w indywidualnym Pucharze Polski (1978, 1979). Jest najbardziej utytułowanym żużlowcem Unii Leszno.  

Leszczynianin ścigał się w finałach światowych. Zakwalifikował się do finału IMŚ 1987 w Amsterdamie i rok później w duńskim Vojens. Reprezentował Polskę w finałach drużynowych mistrzostw świata. W 1980 we Wrocławiu, tworząc narodowy zespół z Zenonem Plechem, Edwardem Jancarzem, Andrzejem Huszczą i Jerzym Rembasem, biało – czerwoni zdobyli brązowy medal.

Jankowski brał udział w finałach światowych w jeździe parami. Bronił barw Polski na torze w Pardubicach (1987), Bradford (1988) i Lesznie (1989). Pięć razy wygrał Memoriał Alfreda Smoczyka. Wygrywał turnieje indywidualne nie tylko w kraju. Z powodzeniem ścigał się na arenie międzynarodowej. Przez dwa sezony ścigał się w lidze angielskiej, reprezentując klub Hackney Londyn.

Jankowski był długoletnim kapitanem leszczyńskiej Unii. W barwach macierzystego klubu startował przez 25 lat (1976 – 2001). Po zakończeniu kariery sportowej został trenerem. Pracuje z pierwszym zespołem i szkoli młodzież. Jego podopieczni zdobywają medale mistrzostw Polski. Bartosz Smektała w 2017 roku wywalczył tytuł indywidualnego wicemistrza świata juniorów.

Roman Jankowski ma trzech synów. Łukasz i Marcin startowali na żużlu w najwyższej klasie rozgrywkowej. Swoich sił na torze próbował również najmłodszy Norbert. „Jankes” oprócz żużla  pokochał szybownictwo i sporty lotnicze. Jest to jego druga pasja.    

Roman Jankowski trafił do żużlowej szkółki w drugiej połowie lat 70. Na trening zaprosił go kolega Kazimierz Wójcik. Pierwszym trenerem Jankowskiego był Andrzej Pogorzelski. Popularny „Jankes” ligowy debiut zaliczył w 1976 roku. Dostał szanse w meczu Unii z Włókniarzem Częstochowa.

Jankowski przygodę z czarnym sportem rozpoczął mocnym uderzeniem. W 1978 i 1979 został młodzieżowym indywidualnym mistrzem Polski. Jak się okazało, to był początek wielkiej kariery. Lista sukcesów jest bardzo długa. Dwukrotnie wygrał indywidualne mistrzostwa Polski. Pierwszy tytuł zdobył w 1981 roku, pokonując bardziej doświadczonych i utytułowanych żużlowców,  dwie największe gwiazdy polskiego speedwaya w tamtym okresie, Zenona Plecha i Edwarda Jancarza. Po drugi złoty medal sięgnął ponownie przed leszczyńska publicznością. W 1988 na stadionie im. A. Smoczyka triumfował w dwudniowym finale. Na najwyższym stopniu podium stanął w towarzystwie klubowych kolegów z Unii Leszno, Jana Krzystyniaka i Zenona Kasprzaka.

Jankowski oprócz dwóch tytułów mistrzowskich, trzykrotnie stanął na trzecim stopniu podium IMP (1981 w Zielonej Górze, 1987 w Toruniu, 1996 w Warszawie).    

Jeden z najlepszych żużlowców w historii Unii Leszno czterokrotnie świętował zdobycie drużynowego mistrzostwa Polski. Po złoty medal z macierzystym klubem sięgnął w 1979, 1980, 1987, 1989. Do czterech złotych krążków dołożył trzy srebrne – 1977, 1982, 1983 oraz cztery brązowe – 1976, 1981, 1985 i 1986. Czterokrotnie wygrywał mistrzostwa Polski w jeździe parami. Tytuł wywalczył w 1984 wspólnie z Zenonem Kasprzakiem i Włodzimierzem Helińskim, w 1987 w Ostrowie Wlkp. okazał się najlepszy jeżdżąc w parze z Kasprzakiem i Janem Krzystyniakiem. Rok później wygrał mistrzostwa, które odbyły się w Rybniku. Sukces osiągnął wspólnie z Krzystyniakiem i Dariuszem Balińskim. W 1989 roku stanął na najwyższym podium w Lesznie. Zawody wygrał razem z Kasprzakiem i Piotrem Pawlickim.

„Jankes” trzykrotnie triumfował w prestiżowych zawodach o Złoty Kask (1982, 1984, 1986) i dwukrotnie triumfował w indywidualnym Pucharze Polski (1978, 1979). Jest najbardziej utytułowanym żużlowcem Unii Leszno.  

Leszczynianin ścigał się w finałach światowych. Zakwalifikował się do finału IMŚ 1987 w Amsterdamie i rok później w duńskim Vojens. Reprezentował Polskę w finałach drużynowych mistrzostw świata. W 1980 we Wrocławiu, tworząc narodowy zespół z Zenonem Plechem, Edwardem Jancarzem, Andrzejem Huszczą i Jerzym Rembasem, biało – czerwoni zdobyli brązowy medal.

Jankowski brał udział w finałach światowych w jeździe parami. Bronił barw Polski na torze w Pardubicach (1987), Bradford (1988) i Lesznie (1989). Pięć razy wygrał Memoriał Alfreda Smoczyka. Wygrywał turnieje indywidualne nie tylko w kraju. Z powodzeniem ścigał się na arenie międzynarodowej. Przez dwa sezony ścigał się w lidze angielskiej, reprezentując klub Hackney Londyn.

Jankowski był długoletnim kapitanem leszczyńskiej Unii. W barwach macierzystego klubu startował przez 25 lat (1976 – 2001). Po zakończeniu kariery sportowej został trenerem. Pracuje z pierwszym zespołem i szkoli młodzież. Jego podopieczni zdobywają medale mistrzostw Polski. Bartosz Smektała w 2017 roku wywalczył tytuł indywidualnego wicemistrza świata juniorów.

Roman Jankowski ma trzech synów. Łukasz i Marcin startowali na żużlu w najwyższej klasie rozgrywkowej. Swoich sił na torze próbował również najmłodszy Norbert. „Jankes” oprócz żużla  pokochał szybownictwo i sporty lotnicze. Jest to jego druga pasja.